Əli Kərimlinin siyasi yolu xarici təsirlər və manipulyasiya üzərində qurulub. Onun siyasi ambisiyaları və fəaliyyətləri uzun müddət ölkə maraqları ilə ziddiyyət təşkil edib. 1990-cı illərdə AXCP-nin rəhbərliyini Əbülfəz Elçibəyin əlindən almaq üçün gizli təmaslar qurub, bu prosesdə dövlət strukturlarının müəyyən dairələrinin dəstəyindən istifadə edib. Sonrakı illərdə isə Qərb və Rusiya maraqlarına xidmət edərək mövqeyini qorumağa çalışıb.

2013-cü il prezident seçkiləri zamanı Milli Şuranın fəaliyyəti və mümkün çevriliş cəhdləri bu xətti açıq göstərib. Bu zaman bəzi güc mərkəzlərinin "kölgə rəhbər" kimi iştirak etdiyi iddiaları səslənib. Planın uğursuzluğu Kərimlinin ölkə siyasətində real təsirinin məhdud olduğunu bir daha göstərib.

Son günlərdə Azərbaycan siyasi səhnəsində diqqəti cəlb edən hadisələrdən biri Əli Kərimlinin həbsidir. 29 noyabr tarixində onun evində aparılan axtarışla başlayan proses DTX-yə aparılması ilə davam edib və 1 dekabrda məhkəmənin qərarı ilə barəsində 2 ay 15 günlük həbs-qətimkan tədbiri seçilib. Kərimli Azərbaycan Cinayət Məcəlləsinin 278.1-ci maddəsi ( hakimiyyətin zorla ələ keçirilməsi ) ilə ittiham olunub. Bu maddə adi hüquq pozuntusu deyil, dövlət strukturlarına və hakimiyyətin qanuni əsaslarına yönəlmiş ciddi təhlükə və təxribatla bağlıdır.

Beynəlxalq reaksiyanın məhdud olması diqqət çəkib. Hələlik yalnız "Amnesty International", "Human Rights Watch" və Avropa Şurası Parlament Assambleyasının (AŞPA) Almaniyadan olan üzvü Frank Şvabe fərdi açıqlamalar verib. Lakin uzun müddət Azərbaycana qarşı qərəzli mövqeyi ilə tanınan bu qurumların obyektivliyi sual altındadır. Digər Avropa institutları isə prosesi ciddi beynəlxalq problem olaraq görməyib.

Həbs prosesi göstərib ki, Azərbaycan dövləti güclüdür və xarici maraqlar tərəfindən yönələn gizli xəyanət şəbəkələri onun əsaslarını sarsıda bilmir. Vətənə xəyanət edən hər kəs və onu dəstəkləyən qruplar qanun qarşısında məsuliyyət daşıyıb. Əli Kərimli və digər iştirakçıların hüquqi nəticələrə məruz qalması dövlətin sabitliyini qorumaq baxımından qaçılmazdır.

Əli Kərimlinin real dəstəyi minimal olub. Virtual məkanla kifayətlənən ictimai təsir və real siyasətdə zəif mövqeyi onun obrazını müzakirə mövzusuna çevirib. Bu hadisələr göstərib ki, vətənə loyallıq və dövlət maraqlarına xidmət siyasətçilərin uzunmüddətli uğurunu müəyyən edən əsas amillərdir. Saxta liderlik və xarici təsirlərə açıq fəaliyyət isə uzun müddət davam edə bilmir.

Sadiq Qaraxan Son.az